IDEOLOGIE

Het leek of de tegenstelling links-rechts was verdampt. Elk discours herleid tot vlag & wimpel in los zand. Wat zou dan links kunnen zijn aan de bankencrisis? Iedereen bont & blauw, toch?
Globalisering ook zo'n veelkoppig monster zonder plattegrond. Islam? Met aftrek van schunnig populisme, zelfs voor weldenkenden kieren van irrationeel ongemak. Melkkoe van het platte onbehagen: het eindeloze communautaire kluwen, natuurlijk.

Symboolpolitiek. Maar ineens zei bart de wever dat hij een rechtse coalitie voorstaat. Ineens ook blijkt de rechtse Didier Reynders betrouwbaarder dan de linkse Di Rupo, terwijl ze in francofone razernij niet voor elkaar onderdoen. Hallo: links-rechts! Anders dan economisme lijkt het gespletenheid die het hart raakt. In Nederland waar populistisch rechts regeert, schrijnen berichten over ontmanteling van kunsten, zorg, onderwijs... Mark Rutte noemt zijn 'asfaltkabinet' een eretitel. Daar zou een beetje charismatische linkse leider wel raad mee weten. Maar die is er dus niet. Niet in de benelux, niet in Italië, niet in Vlaanderen.
Miterrand had makkelijk praten: "L'europe sera socialiste ou ne sera pas." Dalida coifeerde zijn parades met swing en nostalgie.

Wij hebben Caroline Gennez.

Niets is nog sexy aan links, weinig intellectueel vervuld? Gemakzucht is de duivel. Laat Renaat Landuyt effe hysterisch inhakken op roomse pedofielen, en we zijn weer lekker links. Of hoor hoempapapoeter Van der Maelen galmen tegen fiscale fraude en nestwarmte van rechtvaardigheid lacht ons toe.
Respectabele euforie in de ideologische kinderboerderij, maar de uier blijft wel leeg.
Rechts is gezelliger, zie je ook in de media. Het heeft minder uit te leggen: trek De Wever een zwembroek aan, en Vlaanderen gaat plat. Ik ken er die voor minder zelfmoord plegen, maar alla: waar is het blijmoedige elan van links dat die onzin barricadeert? Waar de galm die het status-quo van ellende verbreekt?

Oorverdovende stilte.

Bron: De morgen, HUGO CAMPS